লৰাজনে আঠুকাঢ়ি বহি লৈ গোলাপফুল পাহ ছোৱালীজনীৰ পিনে আগবঢ়াই দি কলে, ৰূপ চাই সকলোৱে ভাল পাই কিন্তু মই তোমাক মনৰ পৰা ভালপাওঁ। ছোৱালীজনীয়ে অলপ সময় মনে মনে থাকিল তাৰ পিছত তাইৰ কাণৰ কাষত থকা চুলিটাৰি গুচাই দিলে, দেখা মাত্ৰেই উচপ খাই উঠিল লৰাজন। সাম্প্ৰতিকভাৱে কাৰোবাৰদ্বাৰা এচিড আক্ৰমণৰ বলি তেওঁ। ডিঙিৰ পৰা গাৰ চাল পুৰি একপ্ৰকাৰৰ বিভৎস আকাৰ ধাৰণ কৰিছে, যি তেওঁ চুলিটাৰিৰে ধাকি সমাজৰ পৰা লুকাই ৰাখিছিল দীৰ্ঘদিন।
লৰাজনে তেতিয়া একপ্ৰকাৰ ঘৃণাৰে মুখখন ঘূৰাই দিলে আৰু পিছুৱাই যাবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। লৰাজনক পিছুৱাই যোৱা দেখি তলমূৰ কৰি মৃদু ভাবে হাঁহিলে বৃষ্টিয়ে।
কেইদিন মান আগতে বৃষ্টিৰ দেউতাকৰ এক দূৰসম্পৰ্কৰ আত্মীয়ৰ লৰাৰ লগত বৃষ্টিৰ বিয়া ঠিক কৰিছিল, সেই লৰা জনৰ লগত প্ৰথমবাৰৰ বাবে দেখা সাক্ষাৎ কৰিবলৈ আজি ইয়ালৈ আহিছিল বৃষ্টিয়ে। বৃষ্টিৰ সেই গাত পুৰা দাগ দেখি বিয়াখনও ভাঙি থাকিল। কেইদিনমান যোৱাৰ পিছত আত্মীয়ৰ লৰা জনৰ অন্য এজনী ছোৱালীৰ লগত বিয়া ঠিক হল। বিয়াৰ ৰিছিপচনৰ সন্ধিয়াত আত্মীয় আৰু বন্ধুবৰ্গৰ হাজাৰ উপহাৰৰ লগত আহিছিল এটি অচিনাকি উপহাৰ, যাৰ ওপৰত লিখা আছিল বৃষ্টি।
উপহাৰটো খোলাৰ লগে লগে তাৰ পৰা ওলাল এটি কোচমোচ খোৱা স্টিকাৰ আৰু লগতে এখন চিঠি, যত লিখা আছিল - মুখেৰে কোৱাটো যিমান সহজ মনৰ পৰা ভালপোৱাটো সিমান সহজ নহয় ছাৰ। এইটো হল সেই স্টিকাৰ যিটো আপুনি মোৰ শৰীৰত দেখি পিছুৱাই গৈছিল। দুশ টকাৰ এটি সস্তাৰ স্টিকাৰ আপোনাৰ মনৰ দুৰ্মূল্য ভালপোৱাক ইমান সহজতেই দুৰ্বল কৰি দিলে। প্ৰাৰ্থনা কৰক এই স্টিকাৰটোৰ দৰে বয়সবৃদ্ধি হলে যিদিনা আপোনাৰ সুন্দৰী পত্নীজনীৰ শৰীৰৰ চাল কোচমোচ (শতৰা) পৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিব তেতিয়া আপোনাৰ ভৰি দুখন যাতে সেইদিনাৰ দৰে ঘৃণাত পিছুৱাই নাহে। আপোনাৰ বৈবাহিক জীৱন অক্ষয় হওঁক।
সেইদিনা বৃষ্টিয়ে পঠিওৱা উপহাৰটো কেৱল মাত্ৰ উপহাৰ নাছিল, আছিল মনুষ্যত্বৰ ফিতাৰে বন্ধা এবাকচ বিবেক আৰু চেতনা।।
Comments
Post a Comment