অসমীয়া কথোপকথন (Conversation) ধ্ৰুৱজিৎ বৰ্মন ~ অনুভৱৰ পাতখিলা, বুকুত বিন্ধি যোৱা কিছু কথা ..

কথোপকথন ১.o

(ধ্ৰুৱজিৎ বৰ্মন)

●●●●●●●●●●●●●●

: কথা এটা সোধো ?

: সোধা ?

: তুমি আজিও মোক ভালপোৱা ?

: বেয়ানো পাইছিলোঁ কোনদিনা !

: মনত পৰে মোলৈ ?

: পাহৰিব পাৰিলে চাগে পৰিলে হেতেন !

: মোক তুমি পাহৰি যোৱা নাই ?

: আত্মাত যাৰ অৱস্থিতি, তাক জানো পাহৰিব পৰি !

: দুখ নকৰিবা ..!

: সুখতেই আছো মই ,

: তেনেহলে কিয় লিখা, ইমান বিষাদৰ পদ্য ?

: নপঢ়িবা , সেইবোৰ আৱৰ্জনা ।

: বুজি পাওঁ ;

: বুজিলে আনৰ নোহোৱায়েই !

: তুমি কষ্ট পাইছা ?

: পোৱা নাই বুলি কলে বিশ্বাস কৰিবা !

: মোক ক্ষমা কৰি দিবা ?

: সেই অধিকাৰ ঈশ্বৰৰ থাকে ,

: এয়া অভিশাপ নে আশীৰ্বাদ ?

: প্ৰথমটো দিব নোৱাৰো, দ্বিতীয়টো নাজানো ।

ভগ্ন হৃদয়েৰে কাৰোবাক আকৌ এবাৰ ভালপাওঁ বুলি কোৱাটো  কঠিন, সেয়া ঈশ্বৰ আৰু সময়ে নিৰ্ধাৰণ কৰিব মোৰ জীৱনত আকৌ কোন আহিব , কোন থাকিব। মোৰ আত্মাক তোমাৰ হাতৰ মুঠিত আৰু হৃদয়খনক তোমাৰ দাঁতত লৈ তুমি গুচি গ’লা, তাক লৈ মোৰ কোনো আক্ষেপ নাই, এতিয়া মই  দুয়োটাৰে কোনোটোৱেই ঘূৰাই নিবিচাৰো তোমাৰ পৰা ।।